Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych (DDD) – Jak Przeszłość Kształtuje Dorosłe Życie?
To, czego doświadczamy w dzieciństwie, ma ogromny wpływ na nasze funkcjonowanie w dorosłym życiu. Rodzina powinna być miejscem wsparcia, rozwoju i bezpieczeństwa, jednak w przypadku rodzin dysfunkcyjnych często jest odwrotnie. Dziecko zamiast czuć się kochane i chronione, uczy się strategii przetrwania, które kształtują jego sposób myślenia o sobie i świecie.
Kim są Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych?
Termin DDD (Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych) odnosi się do osób, które dorastały w środowisku pełnym chaosu emocjonalnego, zaniedbania lub przemocy. Dysfunkcja rodzinna może przybierać różne formy, takie jak:
- Uzależnienia (alkohol, narkotyki, hazard),
- Przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna,
- Rodzic nieobecny emocjonalnie lub fizycznie,
- Zbyt wysokie wymagania i brak akceptacji,
- Parentyfikacja – odwrócenie ról, kiedy dziecko przejmuje obowiązki dorosłych,
- Nadopiekuńczość lub brak wsparcia emocjonalnego,
- Tajemnica rodzinna – niepisana zasada, że o problemach nie wolno mówić na zewnątrz.
Dzieci dorastające w takich warunkach często uczą się trzech podstawowych zasad:
🔹 Nie ufaj – nie możesz liczyć na nikogo, nikt Ci nie pomoże.
🔹 Nie mów – problemy rodziny pozostają tajemnicą.
🔹 Nie czuj – tłumienie emocji jako sposób na przetrwanie.
Role, które przyjmują dzieci w rodzinach dysfunkcyjnych
Dzieci w rodzinach z problemami nieświadomie przyjmują określone role, które pozwalają im odnaleźć się w trudnej rzeczywistości. Niestety, te schematy często utrzymują się także w dorosłym życiu.
🔹 Bohater rodzinny – perfekcjonista, osoba odpowiedzialna, często przejmuje obowiązki rodziców. W dorosłości czuje się przeciążona i ma trudność w proszeniu o pomoc.
🔹 Kozioł ofiarny – „czarna owca” rodziny, buntownik, który swoją trudną postawą odciąga uwagę od prawdziwego problemu. W dorosłości może mieć problemy z prawem, uzależnieniami lub agresją.
🔹 Maskotka – osoba, która rozładowuje napięcie w rodzinie poprzez humor i żarty. W dorosłym życiu często czuje, że musi być zawsze „tą zabawną”, by zasłużyć na uwagę i akceptację.
🔹 Niewidzialne dziecko – wycofane, ciche, samotne. W dorosłości ma trudności w nawiązywaniu relacji i często czuje się niewidoczne dla innych.
Jak doświadczenia z dzieciństwa wpływają na dorosłość?
Osoby wychowane w rodzinach dysfunkcyjnych często:
✔️ Mają trudności w budowaniu zdrowych relacji,
✔️ Cierpią na niskie poczucie własnej wartości,
✔️ Wchodzą w toksyczne związki, w których powielają wzorce z dzieciństwa,
✔️ Mają skłonność do perfekcjonizmu, przeciążania się obowiązkami,
✔️ Tłumią swoje emocje i trudno im wyrażać własne potrzeby,
✔️ Odczuwają chroniczny lęk, stres lub depresję.
Czy można się z tego uwolnić?
Tak! Wiele dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych decyduje się na psychoterapię, aby przepracować schematy, które wyniosły z domu rodzinnego. Proces terapeutyczny pomaga:
✅ Zrozumieć mechanizmy rządzące naszym zachowaniem,
✅ Odzyskać poczucie własnej wartości i nauczyć się dbać o siebie,
✅ Budować zdrowe relacje, oparte na wzajemnym szacunku i bliskości,
✅ Nauczyć się wyrażać emocje w sposób adekwatny i nieszkodzący,
✅ Przerwać błędne koło przeszłości i zacząć żyć według własnych zasad.
Jeśli czujesz, że opisane schematy są Ci bliskie i mają wpływ na Twoje życie, terapia może pomóc Ci zrozumieć, że masz prawo do życia wolnego od ciężaru przeszłości.
🟢 Nie jesteś sam/a. Możesz odzyskać kontrolę nad swoim życiem. 🟢
Zapraszamy do naszego gabinetu na konsultację – razem znajdziemy najlepsze rozwiązanie dla Ciebie! 🤍
